De giftige slang van zogenaamd Antiracisme in Nederland!
Een bekende fabel uit de oudheid van de Griekse verteller Aesopus verhaalt van een boer die medelijden krijgt met een verkleumde slang en deze onder zijn jas bergt om hem te laten opwarmen. Eenmaal warm bijt de slang de boer, waarop deze sterft met het besef dat hij schuldig is aan zijn eigen dood. Het verhaal moet de boodschap overbrengen dat het onverstandig is om van het kwaadaardige dankbaarheid te verwachten. Hieraan danken we de uitdrukking: een adder aan de borst koesteren. De moraal van deze fabel is in ons huidige Nederland zeer actueel.
Open deuren
Zwarte activisten in Nederland hebben de wind in de zeilen. Voor Mitchell Esajas, Jerry Afriyie, en Akwasi gaan overal de deuren open. Ze ontvangen subsidie van het Amsterdamse gemeentebestuur, mogen in allerlei talkshows komen opdraven en worden door Mark Rutte uitgenodigd op het Torentje voor een gesprek over racisme. Ze mogen overal hun boodschap van ‘gelijkheid’, ‘solidariteit’ en ‘antiracisme’ laten horen. De politieke en culturele elite in Nederland laat graag solidariteit met deze slachtoffers van vermeend racisme zien, als teken van hun eigen deugdzaamheid. Maar beseffen ze wel wat voor gevaarlijke adder ze hiermee aan hun borst drukken?
Black Lives Matter
De antiracisme-activisten spreken openlijk solidariteit uit met Black Lives Matter, de gewelddadige, marxistische, revolutionaire beweging die het doel heeft de westerse beschaving omver te werpen. Dat deze solidariteit niet slechts een kwestie is van opportunistisch gedrag van mannetjes die graag op de voorgrond staan, maar dat marxisme en een radicale revolutie tegen de westerse beschaving ook essentieel onderdeel zijn van zwart activisme in Nederland, blijkt uit een project van een van de wat meer intellectuele zwarte activisten: Mitchell Esajas en zijn The Black Archives.
The Black Archives
The Black Archives is een in 2017 opgericht archief van een grote internationale collectie boeken die betrekking hebben op wereldwijd zwart activisme. Het archief is gevestigd in Amsterdam, in een voormalig pand van Vereniging Ons Suriname. De belangrijkste initiatiefnemers zijn Mitchell Esajas en Jessica de Abreu, die ons vooral bekend zijn door hun anti-Zwarte Piet activisme. Naast een boekenarchief is The Black Archives ook een plaats voor tentoonstellingen, bijeenkomsten en debat. Het kan gezien worden als het intellectuele domein van zwart activisme in Nederland. Het is tevens een broeinest van radicaal marxisme.
Terreurgroep
Eind 2018 ontving The Black Archives een zekere Emory Douglas, een prominent lid en ‘Minister van Cultuur’ van de ‘Black Panthers’, een radicale, gewelddadige, marxistische organisatie in de VS in de jaren ’60-’80, die bekend stond om gewapend geweld tegen de politie. (Ieder lid van deze organisatie was verplicht het ‘kleine, rode boekje’ van Mao te bestuderen.) Op filmpjes op de website is te zien hoe deze Douglas met trots wordt onthaald in Amsterdam, als held in de geschiedenis van het zwarte activisme. Met eerbied en ontzag kijken de Nederlandse zwarten naar dit voormalig lid van de Black Panthers, alsof dit een soort heiligenbeweging was in plaats van een terreurgroep.
Lees ook: De ideologie van Black Lives Matter: niet ras, maar revolutie
Bron: https://cultuurondervuur.nu/de-giftige-slang-van-zwart-activisme-in-nederland
Realpredictor