Jean Wanningen pakt Sylvana Simons aan: ‘Racisme? Pleur op!’

sylvana

Gisteravond zag ik mejuffrouw Sylvana Simons bij Pauw. Geschminkt als een diva hing zij daar de vermoorde onschuld uit. Deze dame vindt dat ‘alle blanken medeplichtig zijn aan slavernij en de onderdrukking van zwarten’, zo heeft ze ooit beweerd. Eerdaags heeft Mw. Simons onsmakelijke, en laat daar geen misverstand over bestaan, volstrekt abjecte – reacties ontvangen en wordt daarom ‘zichtbaar en onzichtbaar’ beveiligd. Helemaal prima. Ze wilde hierover niet met de pers praten, maar wel aanschuiven bij Pauw. De strategie om aandacht is gelukt.

Toch heb ik meerdere keren mijn wenkbrauwen moeten fronsen tijdens haar optreden bij Pauw, gisteravond. Dat kwam ook door de tafelschikking, de keuze van de gastheer. Naast Sylvana was er wachtgeldtrekker Tofik Dibi, die het vanzelfsprekend met haar eens was en een gekleurde presentatrice. Verder zat er niemand die een kritisch tegengeluid kon of wilde laten horen. Succes verzekerd. Nou ja, succes? Ik denk niet dat dit soort eenzijdige discussies bijdragen aan een groter begrip voor de standpunten van mensen als Mw. Simons.

Wat me stoort aan de media-optredens van Mw. Simons is, dat deze miss Nobody weliswaar veel aandacht krijgt, maar dat haar bijdrage aan de zogenaamde ‘maatschappelijke verbinding’, waar haar DENK-partij zo prat op gaat, juist door haar overdreven optreden de facto het omgekeerde bereikt van wat – althans op papier – wordt beoogd: een grotere tolerantie voor de gekleurde medemens. Als je niet verder komt met te zeggen dat alle blanken per definitie ‘een witte schuld’ met zich mee torsen, dan ben je polariserend bezig, zeker als mensen die het daar niet mee eens zijn worden weggezet als ‘racisten’.

De door ons belastinggeld betaalde Jeroen Pauw ging evenwel instemmend buigend mee in de klaagzang van Simons, zonder echt kritische vragen te stellen. Daarmee neemt hij politiek stelling en dat is voor een objectieve interviewer een doodzonde.

Ik denk dat die houding jegens nieuwkomers in Nederland juist uitermate tolerant is. Misschien wel te, gelet op de geringe mate van dankbaarheid bij vele allochtonen.

http://www.dagelijksestandaard.nl/2016/11/jean-wanningen-gaat-los-op-sylvana-simons-racisme-pleur-op/