Ze zijn er weer!

Bruinhemden marcheerden door straten en over pleinen, zongen hun liederen, scandeerden teksten als ‘Juden raus’ en zwaaiden met hun knuppels om hun dreigementen kracht bij te zetten. In het begin waren het enkel wat zotten en haalden anderen hun schouders op.
Na enkele jaren was het gelijk aan een detachement soldaten en gingen de ooit schouderophalende mensen snel hun huizen in als de meute SA’ers er aankwam. Enkele maanden later voegden veel van de huis in vluchters zich bij de groep bruinhemden, een groep die steeds groter en luidruchtiger werd.
Hoe het is afgelopen, weet vrijwel iedereen. Massale deportaties van andersdenkenden, geestelijk gehandicapten, invaliden, zigeuners, homoseksuelen en de bekendste groep slachtoffers, die Joden die ‘raus’ moesten. De wereld was in shock toen de eerste beelden via persbureaus de kranten bereikten van hoe mensen uit deze groepen ‘raus’ waren gegaan.

“Dat nooit meer”, klonk massaal uit miljoenen kelen. Maar het gebeurde daarna gewoon weer, weliswaar op iets kleinere schaal, maar toch. De links georiënteerde Pol Pot hield zijn Killing Fields in Cambodja; in Rwanda vierden onmensen hun genocidefeestje met een wegkijkende Verenigde Naties erbij om twee van de grootste voorbeelden te noemen.
Maar, het moet gezegd, daar heeft de mensheid dan eindelijk van geleerd. Dat klopt, ik zie vandaag meutes in het zwart gehulde agressievelingen straten vullen en over pleinen trekken in vrijwel alle steden in de Westerse wereld. Zij zingen hun liederen, scanderen teksten, vernielen alles dat op hun pad komt en zwaaien met knuppels en fietskettingen om hun vredelievende bedoelingen kracht bij te zetten.
https://ejbron.wordpress.com/2020/10/19/ze-zijn-er-weer/