REALISTISCHE LEZERSREACTIES (DEEL 29)

Reactions

Mijn email aan de heer Herman Bolhaar:

“In en rond het Haagse Binnenhof is corruptie de normaalste zaak van de wereld. De achterkamertjes zijn uitgewoond en stinken naar slappe was. De democratie is bezweken onder het gewicht van de draaideur, door welke politici als draaideurcriminelen in en uit lopen. Op het ene moment zijn ze namelijk lobbyist voor een machtig bedrijf en even snel wordt die functie ingeruild voor een baantje bij de door deze multinationals gecorrumpeerde overheid. Zakelijke belangen staan daarbij centraal en er is nergens enige transparantie te bekennen. Corruptie betaalt goed. Bedrijven met een welgevulde portemonnee kopen simpelweg politieke invloed en zijn dan niet te beroerd om partijkassen te spekken.

In 2010 stortte een bedrijf dat adviezen geeft over corporate finance een donatie van 100.000 euro in de campagnekas van het CDA. Dit leidde tot een klein relletje zonder consequenties. Donaties aan politieke partijen zijn in Nederland niet verboden, maar cadeautjes, die hoger zijn dan 4.538 euro moeten gemeld worden in het jaarrapport van de partij. Het CDA hield het steekgeld buiten de boeken en beloofde de suikeroom anonimiteit. De Christendemocraten overtraden ongegeneerd de wet en nog steeds weten we niet wie deze weldoener is geweest. Wat we wel weten is dat Jan Peter Balkenende na de verkiezingsnederlaag van 2010 in dienst trad als raadsman bij Ernst & Young, een accountantskantoor dat bedrijven adviseert over belastingontduiking.

In een VN-verdrag ter bestrijding van omkoperij, dat ook door lidstaat Nederland is ondertekend, wordt de term corruptie niet echt duidelijk gedefinieerd. Onze bestuurders maken met veel plezier misbruik van deze wazigheid en nemen alle ruimte voor vrij spel. Wel zijn er enkele uitwassen van de Haagse speeltuin verboden zoals bijvoorbeeld valsheid in geschrifte en het aannemen van steekpenningen. Ook de rechterlijke macht knijpt als het nodig is een oogje dicht. Rechters zijn verplicht om hun bijbaantjes te melden, maar van 39 rechters weten we dat zij hun nevenfuncties niet hebben opgegeven. De machten houden elkaar zwijgend de hand boven het hoofd en kijken regelmatig de andere kant op.

Corruptie kost de burger geld. Om hoeveel het precies gaat weet niemand, maar volgens een onderzoek van de Europese Commissie zijn 25% van de kosten voor infrastructurele werken corruptiekosten. Dit geld komt rechtstreeks uit de schatkist en belandt in de beurzen van het old boys-netwerk ofwel de Oranje Bovenkliek van volksverraders uit politiek, rechtspraak en pers. Dankzij de bouwfraude, Betuwelijn, Fyra en de hogesnelheidslijn zijn een aantal heren in maatpakken op kosten van de belastingbetalers riant naar de hoeren geweest.

Omdat politici maar al te goed weten hoe ze een financieel slaatje uit hun macht kunnen slaan heeft corruptiebestrijding geen enkele prioriteit in Den Haag. De regering vindt het dan ook niet nodig om artikel 12 uit het Verdrag van Lissabon te ratificeren. Dit artikel gaat over de handel in macht en invloed. Een onafhankelijke instantie, die corruptie bestrijdt moet er op toezien dat in Europa alle zaken eerlijk verlopen. Niet in Nederland. En zo is het mogelijk dat Jack de Vries (CDA), destijds staatssecretaris van Defensie, en dé man die de aankoop van de peperdure JSF straaljager door de Tweede Kamer loodste vervolgens zelf in dienst is getreden van de JSF-lobby.

In de Eerste Kamer houden vrijwel alle fractievoorzitters er goed betaalde functies op na. CDA fractievoorzitter Elco Brinkman is de voorzitter van lobbyclub Bouwend Nederland en zit vuistdiep in de belangenverstrengeling. Een andere profiteur, Roger van Boxtel van D66 mocht ook plaatsnemen in de volksverradersclub, die senaat heet, nadat hij jarenlang als bestuursvoorzitter voor zorgverzekeraar Menzis had gewerkt. Drie keer raden wiens belangen hij in Den Haag behartigt.

André Rouvoet (CU) werd na zijn politieke loopbaan voorzitter van Zorgverzekeraars Nederland. Is er nog iemand verbaast over de macht van de zorgverzekeraars in dit land? Van premier Rutte (VVD) is het algemeen bekend dat hij een kwekeling van Unilever is en voordat oud-minister van financiën, Wouter Bos van PvdA, de politiek in ging maakte deze carrière bij oliemaatschappij Shell, het familiebedrijf van het koninklijk wanend staatshoofd. Denk ook nog eens terug aan Camiel Eurlings en hoe gemakkelijk hij naar de functie als president-directeur van KLM gleed. Hij heeft tijdens zijn baantje als minister van Verkeer en Waterstaat vast en zeker zijn uiterste best ervoor gedaan.

Als we denken en dat doen helaas nog zovelen, dat we in een democratisch land leven, dan zitten we daar mijlenver naast. Nederland is een corpocratie, waarin de volksvertegenwoordiging en de ambtenarij volledig in dienst staan van welke goedbetalende lobby dan ook. Als het aan de politiek ligt, dan moet dit vooral zo blijven. Een democratisch gekozen staatshoofd, burgemeester, regeringsleider of commissaris van de koning zit er echt niet in. Het gezelschap doet de selectie liever zelf. Er wordt ook geen lobbyregister bijgehouden. Een meldpunt, waar we kunnen nagaan, welke politicus dineert met welke lobbyist. Vergaderingen vinden achter gesloten deuren plaats en worden pas besproken in de Tweede Kamer als ze heimelijk zijn afgehamerd. Als alle vergaderingen openbaar zouden zijn, dan werden we een hoop wijzer. De vermenging van de politiek met zakelijke belangen is zuivere corruptie, maar… als een uitkeringsgerechtigde een administratief foutje maakt dan zijn de pas echt de rapen gaar. Nederland is een staat van ontbinding.

Henk Krol van 50-Plus zei onlangs dat er een probleem kwam opdagen over de eigendomsoverdracht van de fondsen in de pensioenpotten van ca. €1400 miljard. Maar eerder al hoorde ik het gerucht, dat staatssecretaris Jetta Klijnsma (PvdA) voorstelde om alle pensioenfondsen te nationaliseren. De consequentie daarvan is dat de vermogenstitels als recht van de huidige generatie op dat pensioenvermogen dan overgedragen wordt aan de gehele bevolking; en dus dat ook aan de jeugd van vandaag en dat ook de jeugd van vandaag gewoon een goed pensioen kan krijgen zelfs zonder dat de jeugd daarvoor betaald heeft. Mooi he? Een echte oplossing voor iedereen.

Wie ziet nog niet Klijnsma als geestelijk gehandicapt, omdat zij mijn vraag ontweek door te zwijgen over de diefstal van die 50,9 miljard euro uit het Spaarfonds voor de AOW, waarvan Pieter Omtzigt mij schreef en persoonlijk verklaarde en ik citeer Pieter: “Dat deze diefstal en boekhoudfraude van de Algemene Rekenkamer en het ministerie van Financiën is gedoogd”. Twaalf jaar zijn audits van de Algemene Rekenkamer vervalst en derhalve ook de miljoenennota’s voor Prinsjesdag. Die fraude is door het gehele parlement gedoogd. Dus ook hier gaat het weer over de structuur van het verderfelijke financiele stelsel van schuldcreerend bankieren.

Ook stelde ik de vraag over de geldstromen van en naar de Europese Centrale Bank (ECB). Ik vroeg: hoeveel waarde aan obligaties heeft de ECB inmiddels opgekocht van Europese landen, banken en verzekeraars en tegen welke koers? Hoeveel rente van die obligaties zijn nu een inkomstenbron voor de ECB geworden, als we weten dat die rente kan worden berekend over een pakket van 1,33 biljoen euro? Vergeleken met de geldschepping per ultimo van eerst zestig, toen tachtig en nu weer zestig miljard nieuwe euro’s per maand, kan de renteopbrengst van de obligaties weleens hoger zijn dan deze geldschepping door de ECB als uitvoeringsorgaan van de Amerikaanse centrale bank, waardoor de betaling van die rente met die opkoopregeling voor minimaal tien jaar mogelijk is geworden. Is ook voor Jesse Klaver, die zegt volksvertegenwoordiger te zijn, mijn vraag, hoezo hij de op geld gerichte belangen boven die van de bevolking laat prevaleren, ongewenst? Is die vraag van mij soms te listig?

Alle vragen uit de Nederlandse samenleving over de structuur van het monetaire geldstelsel en dus ook over beleggingsfondsen in binnen- en buitenland wordt onbeantwoord gelaten alsof ze niet onder de verantwoordelijkheid van de overheid vallen. Natuurlijk is dat klinkklare onzin. Het functioneren van de Hoge Raad der Nederlanden (HR) is in de geschiedenis ook altijd omgeven geweest met een waas van geheimzinnigheid. Het recht van de burger loopt bijna altijd stuk op uitspraken van de Hoge Raad en van de Raad van State. Slechts in twee procent van de zaken, die aan de leden van de HR worden voorgelegd, ervaren de partijen, die in cassatie gaan, de uitzondering op deze regel: ze worden ontvankelijk verklaard en bijvoorbeeld terugverwezen naar de gerechtshoven.

Graag ontvang ik, in aansluuting op mijn email van 10 januari 2017, van u dat u strafaangifte heeft gedaan via o.a. het functioneel parket van het Openbaar Ministerie. Een aangifte, die u verplicht bent te doen, omdat u als voorzitter van het College van Procureurs-Generaal kennis draagt van deze overheidsmisdrijven. Ook zien ik een kopie van dit aangifte tegemoet. Een kopie, die ook de leden van de vaste kamercommissie voor veiligheid en justitie behoren te ontvangen.”

Remco Jaasma