VROEGER HAD IK VRIENDEN ONDER MAROKKANEN EN TURKEN

poten.af

Door: Frans Brassens
23 april 2016

Vroeger, dat betreft de jaren tot zo omstreeks 2000 en misschien nog iets daarna. Er gebeurde wel eens wat in die Marokkaanse en Turkse gemeenschappen, maar dat leek buiten mij en anderen om te gaan. Een en ander viel niet al te erg op.
Behalve dan iets wat ergens in de tachtiger jaren voorviel.
Islamitische meiden die tot dan rondliepen met vaak prachtig haar, moesten van hun vaders, in opdracht van de imams, plotseling hoofddoeken gaan dragen. Van de ene dag op de andere. Dat vonden ze vrijwel allemaal niet fijn! ‘Maar het moest’ en dus deden ze het.

Ik zag er in die jaren nog niet zo héél veel kwaad in, wat een vergissing is gebleken.
Er gebeurde na verloop van tijd nog wat meer.

Een goed geïntegreerde Marokkaan, zijn vrouw tot dan zonder hoofddoek, iemand met wie ik een uitstekende collegiale vriendschapsverhouding had, veranderde.
Ik wist dat hij in zijn moskee al schuin werd aangekeken omdat men hem te verwesterd vond. Op een gegeven moment ging zijn vrouw óók een hoofddoek dragen en hijzelf werd steeds aarzelender in de contacten. Tot die wegvielen.
Zou hij van zijn imam geen vriendschap meer mogen hebben gehad met een ‘kafir’ zoals ik? Dat is een gedachte die toen al vaag bij mij opkwam maar nú een aannemelijke zekerheid is.
Naar mijn idee waren dit soort zaken het begin van de islamitische provocaties. Ik begreep toen nog niet helemaal hoe dat zat. Ook niet dat welwillende en geïntegreerde islamieten zich zó door hun ‘geloofsbazen’ lieten ringeloren.

Nu begrijp ik dat laatste wel: Ze zijn als de dood voor de gevolgen die gedrag dat afwijkt van de islamitische voorschriften, kan hebben.
Met de Marokkaanse gemeenschap heb ik het inmiddels al wel zo’n beetje gezien, om allerlei geldige en iedereen bekende redenen. Maar zo langzamerhand krijg ik hetzelfde met Turken.
We weten uit de berichtgeving, zélfs die in de toch wel wat ‘genuanceerde’ staatskranten en ook die bij de niet bijzonder betrouwbare staatsomroep, dat Erdogan een met grootheidswaanzin behepte, totaal onbetrouwbare figuur is. Zie bijvoorbeeld de nep gebleken “vluchtelingen”-deal. En veel meer natuurlijk.

Erdogan is ook iemand met overduidelijk fascistische acties zoals daar zijn:
-Het in gevangenschap zetten van wie er ook maar enige kritiek op hem uitoefent, met name journalisten en schrijvers.

-Het confisceren en monddood maken van de media. Zoals kranten die dingen schrijven die hem niet bevallen. Die neemt hij gewoon over. Dictator-gedrag.
Wat met de dag manifester wordt daarbij, is zijn brutale zelfzuchtige bemoeienis met diverse landen waar hij als Turkse mohammedaan niets te zoeken heeft.
Recente voorbeelden in ons land zijn de oproep aan Nederlandse Turken om deel te nemen aan de Turkse verkiezingen (op zich al vreemd dat dit kan) en daarbij aan te dringen op het stemmen op zijn partij, de AK-partij. Bijna 70% van de opgekomen kiezers dééd dat ook.

En nu weer (ongetwijfeld door deze langteen-tiran geïnspireerd) die oproep van het Turkse consulaat om mensen aan te geven die iets onaardigs over Erdogan zeggen of schrijven.
Die oproep was ‘verkeerd begrepen’…..werd na alle ophef gezegd. Jaja.
In het AD lees ik vandaag: “Het kabinet kan in alle staten zijn over de oproep van het Turkse consulaat beledigingen aan Erdogan te melden, MAAR TURKSE NEDERLANDERS STAAN MASSAAL ACHTER HEM. ZIJN ACHTERBAN IS IN ONS LAND JUIST OPVALLEND GROOT”.

Dat dringt nu eens te meer goed tot mij door. Wat ik duidelijk besef is, dat ik niet te maken wil hebben met mensen uit een bevolkingsgroep die zo’n kwalijk en gevaarlijk figuur als Erdogan massaal willen steunen. Of dat nu vrijwillig is of uit vermeende angst. Mijn tolerantie is tot een einde gekomen.
Ik heb het nu dus óók wel gezien met de Turken.

 

 

Categorie : Uncategorized